Helden

Boelie is de kat van Wim T. Schippers. Wim T. Schippers is de held van Boelie. Boelie is mijn vriend. Mijn vriend is geen kat. Toen mijn vriend Boelie zijn held Wim T. Schippers voor het eerst in levende lijve tegenkwam, zei Wim T. blij verrast; wat grappig, zo heet mijn kat ook. Waarna het ijs meteen was gebroken.

Mijn absolute jeugdheld was Ischa Meijer. Elke dinsdagmiddag zat ik als student journalistiek aan de radio gekluisterd voor weer een uur Ischa. Het belangrijkste en meest leerzame college van de week.

Mijn mooiste Ischa moment was tijdens een bezoek aan een televisie studio voor de opnamen vans TV3 in 1989, een dagelijks programma waarin Ischa zijn eigen rubriekje had. Iedereen was natuurlijk danig geïmponeerd door de hele setting; de camera’s, het licht, het decor. Maar ik had alleen oog voor Ischa.

Daar zit ie dan, dat kleine gifkikkertje, dat intellectuele branieschoppertje, die kleine opdonder.

Stoïcijns voor zich uit te kijken. Tot zijn gast naast hem komt zitten; Lex Harding, kersverse directeur van het toen nieuwe RTL Veronique. Klein onderonsje vooraf. Lex vraagt Ischa of ie het alsjeblieft niet over geld wil hebben, want dat ligt nogal gevoelig. Ischa knikt een keer, kijkt weer voor zich uit en wacht geduldig zijn moment af.

Dan wordt hij aangekondigd, alle camera’s zijn op hem gericht. Pats boem. Eerste vraag; en hoeveel miljoenen heeft dat nou gekost, die nieuwe zender van jou? Het slachtoffer trekt lijkbleek weg, en het komt niet meer goed, hoe hard Ischa ook aan het dode paard probeert te trekken.

Einde gesprek. Ischa na afloop tegen zijn nog steeds compleet verbouwereerde gast, zonder blikken of blozen; nou dat ging best goed, toch? Interviewen les één. Vertrouw nooit op de interviewer, zeker niet als ie Ischa heet.

Nu heeft mijn vriend Boelie sinds kort een kat. En die kat heet, jawel Wim T. Schippers, roepnaam Wim.
[resample uit: de ouwedoos 07-08-2006]