Mauer Trauer 2

Bericht uit Berlijn (3)

Berlijn is opnieuw overvallen. Vannacht is in alle vroegte weer een hap uit de Muur aan de Spree genomen zonder dat iemand het in de gaten had. De demonstranten lagen in ieder geval te slapen. Er schijnen welgeteld twee actievoerders de wacht te hebben gehouden. Het levert wel de meest fantastische spectaculaire krantenkoppen op, zoals bijvoorbeeld Mauerfall im Morgengrauen!

De Tagesspiegel merkt droog op dat de protestactie van de voormalige Rettungsschwimmerschauspieler David Hasselhoff kennelijk niet veel heeft geholpen. De Muur wordt op deze manier gedegradeerd tot niet veel meer dan een Hinterhofhecke, een blamage voor de stad met zijn onverbetelijke Geschichtsvergessenheit. Een typisch staaltje Berliner Mursigkeit, er wordt op zijn Berlijns met de pet naar gegooid.

De verontwaardiging over deze eenmansactie van de projectontwik-kelaar is groot, bij pers en publiek. Het stadsbestuur spreekt van een Affront, een regelrechte belediging. De linkse piraten protestpartij gaat nog een stap verder en noemt het onomwonden een Nacht und Nebel actie en daarmee zijn we in één klap terug in wel heel donkere, griezelige tijden.

De burgemeester en het stadsbestuur zeggen volledig verrast te zijn maar de 250 man sterke politiemacht die is opgetrommeld om ongeregeldheden aan de Muur te voorkomen blijkt al weken van tevoren op de hoogte te zijn gebracht. De investeerder zelf zegt dat ie niet eeuwig kan wachten tot het stadsbestuur is uitgepraat over een alternatieve oplossing. Er moet gebouwd worden, klaar!

Aan de East Side Gallery zelf is bar weinig te merken van alle ophef. De sjofele caravan die een tweede Mauerloch moest voorkomen staat er wel maar maakt een weinig krachtdadige indruk. De pers moet maar aankloppen als ze iets willen weten, zo staat er op een handgeschreven briefje te lezen maar binnen is niemand te bekennen.

De toeristen die langslopen spreken er hardop schande van, om vervolgens weer vrolijk op andere plekken waar de Muur nog wel intact is 'historische' plaatjes te schieten voor thuis. Het gedoe en getouwtrek rond de East Side Gallery is haast onderdeel van de toeristische attractie zelf geworden.

Zo historisch als de East Side Gallery ook mag lijken, eigenlijk is het niet meer dan een uit de hand gelopen kunstproject van na de val van de Muur in 1990, zoals ook terecht opgemerkt op de site over architectuur in Berlijn van Vincent Kompier. De verf bladderde zo snel af dat na 20 jaar de Muur gezandstraald werd en alle afbeeldingen weer opnieuw geschilderd. De afbeeldingen zijn dus verre van authentiek te noemen en al helemaal niet in de DDR-tijd ontstaan. Dat zou het sentiment misschien iets kunnen of mogen temperen.

De stukken Muur die nu verwijderd zijn staan opvallend netjes in gelid achter de Muur geparkeerd. Want zo zegt de investeerder, die zet ik straks als het even kan gewoon weer terug. Deze truc is al door de burgemeester geclaimd als een succes in de onderhandelingen maar de investeerder zegt het allang van plan te zijn geweest. Het is nog moeilijk te zeggen wie je hier op zijn blauwe ogen mag geloven. En of het echt gaat gebeuren blijft de vraag.

Van de groots op internet aangekondigde en in no time door meer dan 1000 sympathisanten ondertekende protestactie deze middag voor het Rotes Rathaus midden in de stad komt niet veel terecht. Tussen het gemeentehuis en de Alex is het één grote onoverzichtelijke bouwput, waardoor het handjevol demonstranten (N.B. en zeker geen honderden, zoals sommige kranten achteraf melden!) ergens achteraf in een hoekje tegen de hekken gedreven wordt en de politie er nauwelijks omkijken naar heeft.

In de plannen is verder sprake van een nieuwe voetgangers c.q. fietsersbrug verbinding over de Spree. Daar moeten dan wel de bouwregels nog even voor aangepast worden. Het stadsbestuur beslist daar eind april over, tot die tijd zullen de messen van alle kanten goed worden geslepen. Het lijkt een allerlaatste kans voor de burgemeester en het stadsdeel om nog iets van zijn gezicht te redden.